Madame Rosa!
- ninavanvaerenbergh
- 29 nov 2020
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 24 dec 2020

Op zondag 18/10 ben ik samen met mijn zus naar Madame Rosa gaan kijken in Turnhout. We houden allebei enorm veel van theater, jammer genoeg laten onze agenda's dit niet altijd toe en is quality time voor ons een zeldzaam iets.
Madame Rosa is een productie van HET GEVOLG, een theaterwerkplaats verbonden aan de Warande in Turnhout. HET GEVOLG is een prachtig initiatief geleidt door Stefan Perceval. De acteurs of hartenspelers zijn mensen die buiten het regulier maatschappelijk circuit vallen, mensen met een rugzak, die pijn en leed hebben gekend of kennen. HETGEVOLG werkt met heel kwetsbare mensen; mensen in armoede, mensen die op de vlucht zijn, mensen die om welke reden dan ook hun eigenwaarde hebben verloren. Ze hebben dan ook een prominente rol in de voorstellingen, bijgestaan door een bekende acteur of actrice.
Madame Rosa, gespeeld door Chris Lomme, is een stuk gebaseerd op het boek La vie devant soi, dat nadien ook nog verfilmd is. Het verhaal is een flashback naar het verleden van en verteld door Madame Rosa. Het gaat over een oude Joodse vrouw die als tippelaarster heeft gewerkt. Tijdens WOII werd ze afgevoerd naar een concentratiekamp, maar ze weet dit te overleven. Na de oorlog start ze een opvangtehuis voor kinderen van prostituees. Doorheen de voorstelling kijkt ze terug naar het verleden en mijmert ze weg bij herinneringen. Er is een voortdurende afwisseling tussen Madame Rosa en de hartenspelers die hun eigen verhaal vertellen. De twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en door elkaar verweven.

"Ik was verliefd op Chris Lomme'": zingt Walter Grootaers. Niets is minder waard, wat een prachtige, gracieuze vrouw en actrice. Je werd door haar stem in het verhaal gezogen, maar wat nog mooier was, was de interactie tussen Chris Lomme en de hartenspelers. Je voelde aan alles dat er echt liefde en vriendschap in de lucht hing tussen hen. Het stuk heeft mij van begin tot einde kippenvel en tranen bezorgd. De hartenspelers die hun verhaal vertelden en riepen, ging door merg en been. Dit was echt heel pakkend, ze schreeuwden het uit van pijn en verdriet. Het is ook zo moedig van hen om zich zo bloot te stellen en mensen een kijkje te laten nemen in hun leven. Dit was een ervaring die ik in mijn leven nog maar nauwelijks heb meegemaakt, dat een toneelvoorstelling mij zo kon raken.
Voor iedereen die dit leest wil ik adviseren om zeker eens een voorstelling van HETGEVOLG mee te pikken.

Opmerkingen